ارتباط چاقی مرکزی به عنوان عامل پیشگویی‌‌کننده‌ی پر فشاری و اختلال چربی خون: مطالعه‌ی قند و لیپید تهران

مقدمه: عوامل خطرساز ابتلا به بیماری‌های قلبی- عروقی در سراسر دنیا رو به افزایش است. داده‌های تن‌سنجی به عنوان پیشگویی‌کننده‌ی عوامل خطرساز چنین بیماری‌هایی در نظر گرفته می‌شوند. اما در ایران اطلاعات دقیقی در این زمینه در دسترس نیست. هدف: تعیین شیوع فشار خون بالا و اختلال چربی خون در طی زمان در جمعیت شهر تهران و هم‌چنین مشخص نمودن این مسأله که آیا نمایه‌ی توده‌ی بدن ((BMI یا دور کمر به دور باسن (WHR) به عنوان شاخص‌های چاقی منتشر و مرکزی، پیش‌گویی‌کننده‌های قابل اطمینانی برای این عوامل خطر هستند یا خیر. مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه 2729 نفر، از ابتدا و انتهای فاز دوم مطالعه‌ی آینده‌نگر قند و لیپید تهران (TLGS) مورد بررسی قرار گرفتند. در هر فاز، BMI، WHR، فشار خون، و چربی‌های سرم بر اساس روش‌های استاندارد اندازه‌گیری شدند. اطلاعات اجتماعی- جمعیت‌شناسی با استفاده از پرسشنامه‌های پیش‌آزمونی به دست آمد. توسط نرم‌افزار SPSS، شیوع فشار خون بالا، اختلال چربی‌های خون، چاقی مرکزی و منتشر در جمعیت مورد مطالعه تعیین شد. پس از همسان‌سازی و حذف عوامل مداخله‌گر، ارتباط بین متغیرها با استفاده از آزمون مجذور خی و رگرسیون لجستیک ارزیابی شد. میزان خطر (OR) همسان شده بر اساس جنس و فاصله‌ی اطمینان 95% به منظور آزمودن توان ارتباط‌ها استفاده شد. یافته‌ها: در این مطالعه افزایش قابل توجه شیوع چاقی منتشر/مرکزی، و کاهش شیوع فشار خون بالا و اختلال چربی‌های خون مشاهده شد. شاخص BMI به طور معنی‌داری با فشار خون بالا و همه‌ی انواع چربی‌های خون ارتباط داشت. با این وجود، ارتباط معنی‌دار WHR تنها با افزایش تری‌گلیسریدها و HDL-C پایین همراه بود. نتیجه‌گیری: به طور کلی یافته‌های حاصل از این پژوهش نشان دادند که شاخص اضافه وزن، چاقی و BMI پیشگویی‌کننده‌ی مهمی برای فشار خون بالا و اختلال چربی خون در جمعیت بزرگسال شهر تهران می‌باشد.